Ik ben u nog schuldig mijn wedervaren tijdens mijn wandeling tussen Woerden en Gouda op 27 februari. Het was een grijze, maar verder niet onbehaaglijke dag. Rond 12 uur leek het er even op dat de zon zou doorbreken, dat zette echter niet door. De wandeling voerde dwars door het Groene Hart van onze randstad, een plek waar je even vergeet dat je je midden in een van de dichtstbevolkte gebieden van de wereld bevindt. De weg voerde allereerst vanuit Woerden over een fietspad via Papekop naar Hogebrug. In Papekop bevindt zich een niet ongezellige horecagelegenheid waar je vriendelijk bediend wordt (hoewel het bij mij even duurde voor de aanwezige staf doorhad dat ik er was en bediend diende te worden) en waar ik met genoegen een kopje koffie heb genuttigd. Het landschap was vlak en bedekt met gras doorsneden door brede sloten en weteringen. Sommige mensen ervaren dit landschap als saai. Ik niet. Ik ervaar het als ruimte scheppend om mijn hoofd en gelegenheid gevent tot menige vruchtbare overpeinzing. In bossen heb ik die ruimtelijke ervaring minder, daar is de ruimte soms benauwend met al die bomen. Hogebrug is een aantal huizen langs de weg die uitkomt bij de naamgevende brug. Het laatste stuk ging over een Tiendweg, in dit geval een pad dwars door de weilanden en langs weteringen over een dijkje. Heel fijn wandelen, maar je moest wel veel hekjes openen en sluiten. Uiteindelijk nam ik in Gouda Goverwelle weer de trein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten