Op de hoes staat David Bowie in een strakzittend groen pak in de deuropening uitkomend op een smal straatje van een onbestemde grote stad. Het is Ziggy Stardust, de buitenaardse zanger van de rockband "Ziggy Stardust and The Spiders from Mars". De plaat die in de zeventiger jaren een stuk van mijn soundtrack was. Ik zelf had het album niet, maar een makker bij wie toen vaak kwam (samen met verschillende andere min of meer hippe inwoners van mijn stad), wel. We zaten of lagen op de twee stapelbedden die daar in die kamer stonden. We keken naar posters van Hindoegodheden en luisterden naar muziek. En langzaam vulde de kamer zich met zoete rook, soms wat getemperd door walmende wierook. En een plaat die we vaak opzetten was dus die Bowie-elpee. Songs met een grote melancholie en eenzaamheid van de rockzanger gesymboliseerd door Ziggy Stardust. Hoogtepunt was altijd het aangrijpende slotnummer van dit album: Rock 'n Rollsuicide. Een lied over een rockzanger, wanhopig op zoek naar de song die hem zou verlossen van zijn eenzaamheid en staat op de drempel van zelfmoord. Maar er is verlossing, want zingt Ziggy Stardust: "I've had my share so I'll help you with the pain. You're not alone, just turn on with me." Het nummer heeft een oplopend volume wat het nog meer opwindend maakt en contrasteert heel mooi met het voorafgaande "Suffragette City". Het nummer behoort nu nog steeds tot mijn douchefavorieten.
David Bowie overleed op 10 januari 2016 op 69-jarige leeftijd
