De dwaze jager

Van 1966 tot 1970 verkreeg ik mijn opleiding aan de Meer Uitgebreide Lager Onderwijsschool (Mulo). Een opleiding waarvan het niveau lag tussen de huidige VMBO en Havo. Maar je leerde er veel meer, want er waren 13 verplichte vakken waaronder Engels, Frans en Duits. Bij de Duitse les kregen we ooit een gedicht voorgelegd dat heette Der törigte Jäger (De dwaze jager) en dat begon met de regel: "Er zog hinaus das Glück zu fangen". De schrijver was de Duitse romantische dichter Gustav Falke (1853-1916). Het verhaal ging over een man die iedere dag er op uit trok om het geluk te vangen. Op een dag treft hij bij thuiskomst een jonge vrouw bij zijn haard. Zij zorgt voor hem, verricht huishoudelijke taken terwijl de man zich dat laat aanleunen en ondertussen op jacht blijft gaan naar het geluk. Tot de dag kwam dat de vrouw weer bij hem wegging terwijl ze in de deuropening nog zegt: "Vaarwel, ik keer nooit weer. Ik was het geluk." De moraal van een en ander hoef ik niet uit te leggen, denk ik zo.