Het raadsel van opname A

Op radio4 is op de late zondagmiddag het programma Discotabel. Het is al een oud programma, bijna dertig jaar oud. De formule is dat een panel van muziekkenners fragmenten uit nieuwe cd-opnames beluistert en daar vervolgens zijn of haar oordeel over geeft. De panelleden weten vooraf niet wie de uitvoerenden zijn. Dat oordeel kan soms behoorlijk genadeloos zijn. Hoogtepunt van dit programma is altijd De Vergelijking. Hierin worden drie opnames van het zelfde muziekstuk naast elkaar gelegd. Ook nu weer zonder dat de panelleden weten wie de uitvoerenden zijn. Er wordt gesproken van opname A, opname B en opname C. En dat is ook de volgorde. Nu doet zich iets merkwaardigs voor. Opname A wordt namelijk altijd als minste beoordeeld. Dat is een raadsel. Ik neem aan dat de redactie van het programma de volgorde volstrekt willekeurig bepaalt. Dat ze niet de duidelijk zwakste aan het begin stelt. Of zou het zo zijn dat wanneer een mens moet kiezen uit drie objecten die na elkaar getoond of verklankt worden, hij of zij altijd de eerste de minste vindt. Maar als opname A als minste wordt beoordeeld, gebeurt dat altijd met zo op het oor plausibele argumenten. Ik ben wel eens benieuwd of iemand dit raadsel kan oplossen. Waarom komt opname A altijd als minste uit de bus? Wellicht is daar een soort Douwe Draaisma-achtige verklaring voor. Overigens heb ik de neiging om van de weeromstuit een voorkeur voor opname A te hebben: immers de underdog en die kwaliteitsverschillen die de panelleden waarnemen, hoor ik meestal niet of nauwelijks.