Bij de vraag: wat beweegt mensen om te doen wat zij doen, zou je in eerste impuls komen tot twee hoofdmotieven. Een mens doet iets omdat hij (of zij) daar enig heil van verwacht of dat in ieder geval hoopt. Of zij (of hij) doet iets omdat deze persoon verwacht of hoopt daar enig onheil mee te voorkomen of te vermijden. Dus als je mensen iets ziet doen en je snapt niet waarom ze dit doen, zou je deze grondmotieven er op kunnen toepassen. Dus vraag je af: "welk heil verwacht hij of zij van deze daad, of welk onheil wil deze voorkomen?" Als het goed was dan zou beantwoording van die vragen een eenvoudig en afdoend verklaringsmodel kunnen vormen.
Helaas is het zo simpel niet. En dat is een belangrijke reden waarom deze wereld geen paradijs is en soms iets raadselachtigs in zich bergt. Wij zijn omringd door wezens waar we weinig of niets van begrijpen. En toch lopen we door een drukke stad alsof ons niets kan gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten