Ik ben geen wintertype, nooit geweest en zal ik wel nooit meer worden: te donker, te grijs, te koud. Maar we leven hier nu eenmaal in een land waar het elk jaar winter wordt en voor verhuizen naar een winterloos land staan wetten in de weg en praktische bezwaren en ook weemoedigheid die niemand kan verklaren. Dus moeten we de winter maar verdragen en met een goeie centrale verwarming gaat het wel. En de eindejaarsfeesten van kerst en oud en nieuw, voorafgegaan door Sinterklaas maken het nog dragelijk. Januari is eigenlijk de ergste maand. Dan gebeurt er niks. Er is kou, grijsheid en donkerte. In februari krijg je doorgaans weer hoop. De crocusjes komen weer op, de dagen worden merkbaar langer. Voor de liefhebber is er carnaval. En soms als de wind gunstig is kan het zonnetje al verrassend mild en lucht al vriendelijk zacht van karakter zijn. Januari ondertussen kan eigenlijk dan nog het beste koud zijn. Maar dan niet grijs koud zoals we de afgelopen jaren hebben gehad, maar helder koud met blauwe luchten en heldere sterrenhemels en strenge vorst van -15 graden of nog kouder. En dat je dan schaatsers tussen de rietkragen door ziet schaatsen. En geen sneeuw. Daarvan heb ik sinds de laatste twee jaar eigenlijk weer genoeg. 't Is wel mooi, maar de overlast is erger.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten