Op 28 december wandelde ik langs de Vecht tussen Breukelen en Nigtevecht. Het was grijs en guur weer en eigenlijk te warm voor de tijd van het jaar. Toch had dat grijze ook wel wat moois. Alles leek er oneindiger door. En ik kreeg zowaar weer wat meditatieve momentjes voortstappend onder een eindeloze hemel en een ver uitstrekkend landschap, van tijd tot tijd onderbroken door charmante plaatsen als Loenen en Vreeland met hun oude huisjes waar ooit de veenwerkers (hoe dacht u dat de Loosdrechtse plassen zijn ontstaan) woonden en de statige villa's van de rijke Amsterdamse kooplieden. Kortom, ondanks dat de wandeling over verharde wegen voerde die ik soms deelde met een enkele (bestel)auto was het een mooie winterwandeling. En soms moest ik wel even aan Schubert denken.
Het was de bedoeling de wandeling in Nigtevecht te eindigen en vanuit Nederhorst den Berg volgde ik de ANWB-bordjes naar Nichtevecht. Die voerden mij over een charmant kronkelend dijkje waarvanaf je Nigtevecht al aan de overkant kon zien liggen. Helaas heb ik Nigtevecht alleen zien liggen, want het pontje dat mij naar de overkant had moeten brengen was uit de vaart. Dezer dagen is Nigtvecht vanuit oostelijke richting niet bereikbaar. Ik ben toen via een pad door een weiland teruggelopen naar Nederhorst den Berg alwaar ik na een heerlijk glas Affligem Dubbel de bus naar Weesp nam.
De foto is genomen bij de oude militaire gevangenis bij Nieuwersluis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten