Het mooiste licht dat er bestaat is de oktoberzon. En dat was er vandaag volop, dus een goede reden om er opuit te gaan. Ditmaal voerde de tocht van Heusden naar Drunen. Eerst het oude vestingstadje aan de Maas met zijn oude straatjes vol kinderkopjes. Vervolgens de weidse (of is het wijdse) blik op de maasdijk tussen Heesbeen en Doeveren. Tussen Doeveren en Elshout ligt een oude Slaperdijk die kronkelend zich slingert door het Brabantse land, hier nog vlak vol grazige weiden. Onderweg werd ik nog ingehaald door een groepje van vijf opgewekte dames. Die hadden er behoorlijk de vaart in. Het was een mooie tocht. Niet te ver: een kilometer of 15 wellicht. In Drunen werd ik hartelijk begroet door een inwoner die mij meedeelde dat het mooi wandelweer was. De inwoner wees mij de weg naar de dichtstbijzijnde bushalte. Dat was aardig van hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten