In het begin ging het nog goed. We zagen hoe ABN-AMRO en Rijkman Groenink steeds meer in het nauw kwamen en hoe de sfeer in de Raad van Bestuur steeds ongezelliger werd. Dit alles werd door de regisseur prachtig voelbaar gemaakt. Schitterend waren ook de afgemeten ruzies tussen Groenink en medebestuurder Wilco Jiskoot (Paul Kooij).
Toen iets over de helft van de aflevering kreeg Groenink een hartaanval. Vanaf die scene ging het mis. Wij zagen Rijkman in het ziekenhuis liggen en er kwamen droomscenes die steeds pathetischer werden. Dieptepunt was wel de scene waarin Rijkman Groenink bij donker in nachtkleding voor het verlaten kantoor van De Nederlandse Bank stond en amechtig om Noud Wellink schreeuwde. Ik kon mijn ogen en oren niet geloven dat een doorgewinterde scenarioschrijver dit kon laten passeren en dat regisseur Theu Boermans (toch ook een ervaren vakman) niet ingreep. Jammer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten