Wandeling in de mist van Amersfoort naar Woudenberg

Zaterdag maakte ik een wandeling van Amersfoort naar Woudenberg. Het weer was licht nevelig waar de zon vergeefs doorheen probeerde te breken. De tocht begon als een soort stadswandeling door het oude Amersfoort, een mooie historische stad met fraaie straatjes en pleintjes. In Grand Café 't Filmhuys op de Appelmarkt dronk ik koffie en genoot van overheerlijke appeltaart. De Heiligenbergerbeek voerde mij door lommerrijke groenvoorzieningen de stad uit,

Afvoer
Ik vervolgde mijn tocht over het fietspad langs het Valleikanaal. Deze watergang werd in de dertiger jaren aangelegd door bestaande beken en weteringen aan elkaar te knopen en te verbreden. Het doel was een goede afvoer van het overtollige water uit de Gelderse Vallei. Het Valleikanaal loopt grofweg van Veenendaal naar Amersfoort waar het aansluit op de Eem die het water naar de randmeren brengt. Vanaf dit fietspad heb je een ruim zicht op het omringende licht glooiende landschap van de Gelderse Vallei met zijn akkers, weiden en houtwallen en aan de andere kant van het water de wal die was aangelegd als onderdeel van de Grebbelinie.

Novembermist
Ter hoogte van de Leusbroekerweg verliet ik het fietspad. De bedoeling was mijn tocht te vervolgen via een pad dat loopt over het tracé van de oude spoorlijn Amersfoort-Kesteren die ooit was bedoeld als onderdeel van de internationale verbinding met Duitsland. Ik nam echter ergens een verkeerd pad en kwam terecht op een oud landgoed grenzend aan de N226. Aangezien dit pad door mooi loofbos voerde waar de laatste herfstkleuren oplichtten in de novembermist vond ik het helemaal niet erg dat ik van mijn voorgenomen route was afgeweken. Twee vriendelijke vissers wezen mij de weg naar Woudenberg. In dat plaatsje arriveerde ik tegen vieren. Het was nog volop in de sfeer van de intocht van Sint Nicolaas met veel zwarte pieten in de winkelstraat en kinderen die hoopten van deze pieten nog wat pepernoten af te kunnen troggelen.

In eetcafé De Toekomst dronk ik nog een goed glas bier. Ook daar kwamen zwarte pieten die ook op mijn tafel enige pepernoten deponeerden. Ik stond ze grootmoedig af aan een klein meisje dat met haar ouders aan een belendend tafeltje zat. Ook zij was gekleed en deels geschminkt als zwarte piet.

De bus bracht mij weer terug naar Amersfoort.