De natuur der mensen

"De mensen leven niet meer naar hun natuur. Ze moeten meer naar hun natuur leven." Deze verzuchting hoorde ik laatst iemand slaken. De vraag die dit oproept is: kan dat wel? Kan een wezen anders leven dan zijn natuur? Uit gemakzucht houd ik me dan nog niet eens bezig met de vraag wat natuur is in dit verband. Ik doe net of dat bekend is.
Hoe bepaalt een bioloog de natuur van een levend wezen? Dat doet hij door dit wezen te observeren en te zien wat dit dier in allerlei situaties doet. En de optelsom van al dit doen is de natuur van dat beest. Zo weet iedere trouwe kijker naar National Geographic Channel dat leeuwen lieve gazelletjes opjagen, verscheuren en vervolgens opeten. Dat is dan blijkbaar onderdeel van hun natuur.

Waarom zou dit dan niet voor mensen gelden. Hoe ontdek je de natuur van mensen? Door ze te observeren en te zien wat mensen doen in bepaalde situaties. Dat is dan blijkbaar hun natuur. Je kan vinden dat mensen eigenlijk een andere natuur moeten hebben. Maar dat is nou eenmaal niet zo. Wezens kunnen maar één natuur hebben (is dat zo?). Hooguit kan die natuur in een veel generaties durend evolutieproces veranderen, zich aanpassen aan veranderende omstandigheden. Doch daar kunnen we niet op wachten. Wel zijn er binnen de bestaande natuur kleine marges waarbinnen mensen kunnen veranderen (vandaar de grote diversiteit in menselijk gedrag), maar dat blijven smalle marges.