Wandeling van Bilthoven naar Hilversum

Op zaterdag 1 november wandelde ik van Bilthoven naar Hilversum. Het was stralend weer en de temperatuur kwam tot over de 20 graden, een record voor een novemberdag. De wandeling voerde voornamelijk over boswegen, u weet wel zo'n zandpad met een aangestampt fietspad er naast. Doorgaans ben ik niet zo'n fan van Nederlandse bossen, teveel douglasceders. Maar op zo'n fraaie najaarsdag maak ik graag een uitzondering. Halverwege kwam ik door Lage Vuursche, een wonderbaarlijk dorp, al was het alleen maar vanwege het enorm grote percentage pannenkoekenrestaurants aldaar. Het is 's werelds pannenkoekenhoofdstad. Uiteraard heb ik er ook één genomen, een appel met spekpannenkoek op smaak gemaakt met stroop. Verder woont onze voormalige vorstin in Lage Vuursche. Of zij weleens pannenkoeken eet bij één van de daartoe geëigende restaurants weet ik niet.

De bossen lagen er mooi bij. Door de herfst zijn ze toch kleurrijker dan voorheen. Het lijkt alsof ze een gouden glans krijgen. Tussen de grijsbruine stammen van de douglasceders door schemert een subtiel kleurenspel waarmee het zonlicht lustig speelt.Op sommige plekken was er wel enige overlast door mountainbikers. Voor wie graag ontspannen de rust van onze wouden wil doorstaan vormen de beoefenaren van deze sport zo langzamerhand een plaag. Ik pleit voor speciaal aan te leggen reservaten waar mountainbikers hun hobby kunnen beoefenen zonder mensen die voor hun ontspanning de bossen bezoeken te hinderen.

Ik had een zijpad gemist en kwam op een andere plek Hilversum binnen dan gepland. Nu was ik genoodzaakt een aantal kilometers langs de Utrechtseweg te lopen. Dat was een beetje saai. Bij station Hilversum Sportpark aangekomen wilde ik nog een biertje drinken in het nabijgelegen eetcafé Nieuw Statewapen. Helaas: de uitbater van dit etablissement vond het verstandig om rond die tijd gesloten te zijn. Gelukkig heb ik een 60-jarige training: "omgaan met teleurstellingen" achter de rug.