Vandaag is het 150 jaar geleden dat Louis Couperus werd geboren. Hij was een van de grootste schrijvers die ooit in de Nederlandse taal publiceerden en wellicht onder hen de grootste. Hij publiceerde onder andere gedichten, romans en reisverhalen. Zijn stijl was esthetisch en lyrisch met fraai meanderende zinnen. Er was in zijn boeken altijd een hang naar het hogere, het exotische, wellicht voortkomend uit zijn Indische roots. Zijn vader werkte in het koloniaal bestuur. Deze afkomst was het meest merkbaar in zijn romans 'De stille kracht' en 'Van oude mensen, de dingen die voorbijgaan'. Couperus mocht graag reizen en had een grote voorliefde voor de landen rond de Middellandse Zee, in het bijzonder Italië. Zijn reisverhalen en de romans die zich afspelen in de klassieke oudheid getuigen daarvan. Toch vormen zijn Haagse romans nog steeds het hoogtepunt van zijn oeuvre. Boeken die zich afspelen in de kringen van Haagse families die hun fortuin in Indië hadden behaald; natuurlijk zijn debuutroman Eline Vere. Maar zijn absolute top en zonder twijfels de beste Nederlandstalige roman ooit, zijn 'De boeken der kleine zielen'. Deze roman volgt de wederwaardigheden van de Haagse familie Van Lowe. Centraal staat Constance van Lowe die aanvankelijk verstoten was door haar familie, omdat zij zich niet aan de codes van haar tijd en milieu hield. Uiteindelijk is het Constance die de familie in haar ondergang nog een vorm van onderdak kan bieden. Het boek is spannend, meeslepend en sleurt je als een draaikolk het Haagse leven rond 1900 in. Het is een absoluut meesterwerk. In de jaren '70 maakte Harry van der Kamp voor de NCRV een serie bewerkingen van romans van Couperus. Dat waren legendarische televisieseries. Ook 'De kleine zielen' werd bewerkt tot serie. Louis Couperus overleed in 1923, net 60 jaar oud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten