Republiek of niet?

Morgen is het weer Koninginnedag, het feest der monarchie. Laat ik van de gelegenheid gebruik maken om mijn licht te laten schijnen over de vraag: monarchie of niet? En laat ik het maar meteen zeggen: de kwestie laat mij geheel neutraal. Ooit was ik fervent republikein, want een monarchie is een volstrekt irrationele staatsvorm waarbij een kind bij zijn of haar geboorte al weet welke baan hij of zij krijgt en  het staatshoofd niet gekozen wordt door het volk of zelfs maar door een parlement. Daar kon ik mij vroeger vreselijk over opwinden.

Nu denk ik meer so what? Hebben we er eigenlijk last van dat we een monarchie hebben? Dan luidt het antwoord neen. En een grote meerderheid van mijn landgenoten vindt het fijn om een vorstin te hebben. Mevrouw van Amsberg is razend populair en het schijnt dat haar schoondochter, mevrouw Van Amsberg-Zorreguieta die populariteit straks gemakkelijk overneemt. Wel, omdat ik daar verder weinig hinder van ondervind en ik ook niet denk dat het democratisch gehalte van ons land er onder te leiden heeft, mag ons land wat mij betreft een monarchie blijven. Mocht op een bepaald moment de bevolking de voorkeur geven aan een republiek, dan kan ik daar geen bezwaar tegen maken. Een monarchie heeft immers iets irrationeels.

Wat mij overigens opvalt is dat in landen die een monarchie hebben, de bevolking erg voor deze staatsvorm is. Ik ken echter geen landen die nu een republiek zijn, waar nu een invloedrijke stroming bestaat die vindt dat dit land een monarchie moet worden. Ik vraag mij af hoe dat komt.