"(...)En strooi dan wat lekkers
in één of andere hoek."
Toon Hermans heeft al eens opgemerkt dat onduidelijk blijft in welke hoek al dit lekkers gestrooid wordt, maar los daarvan:
Ik herinner mij dat vaak na deze regels luidkeels het woord koekoek geroepen werd. En dat had altijd iets over zich dat het erg ondeugend was om koekoek te roepen aan het eind van dit lied. Maar het was een goedmoedig soort ondeugendheid waar ook door grote mensen met een besmuikte olijkheid aan werd deelgenomen. Dit oogluikend toestaan was wellicht een geslaagd stukje repressieve tolerantie van de kant van Sint.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten