Soms bevind ik me ergens en dan hoor ik zomaar een stukje muziek. Dat kan een popsong zijn of iets van klassieke muziek. Maar voorwaarde is wel dat het een stukje muziek is dat ik ken. Het is dan soms zo dat ik het als een treffend toeval ervaar dat ik juist dat stukje muziek hoor. En dat is vreemd, want voordat ik het hoorde, speelde dit stukje muziek geen enkele rol voor mij. Ik dacht er niet aan. Ik liep het niet te fluiten. Ook was er niemand in mijn omgeving die het muziekstukje ter sprake bracht. Toch ervaar ik het dan als iets zeer toevalligs dat nu juist dát stukje muziek klinkt. Het roept vragen op over het begrip toeval.
Toeval? Ja, het lijkt heel waarschijnlijk dat een samenloop van gebeurtenissen soms louter op een toeval kan berusten. Maar er zijn soms situaties dat er meer aan de hand lijkt te zijn, alsof er een soort sturende kracht is die je levensloop een zetje in een bepaalde richting geeft. En dat hoeft niet per definitie een kracht van 'boven' te zijn, maar zou evengoed een kracht van binnen uit, vanuit jezelf kunnen zijn, een handeling van het onbewuste. 'Het slimme onbewuste' nietwaar, dat volgens soommige wetenschappers goed is voor zo'n 95% van ons doen en laten. Het is aan een ieder zelf wat hij met toeval doet - maar het lijkt me wel bijzonder om er zo nu en dan eens bewust bij stil te staan en mogelijk een keuze te maken die zonder de tussenkomst van dat toeval anders zou zijn uitgevallen. Waarbij 'toeval' dan een beetje richting 'lot, bestemming' opschuift.
BeantwoordenVerwijderen