Het raadsel van de witte sokken

Over verscheidene aspecten van de mode kunnen de meningen verschillen. Wat de een mooi vindt, kan voor de ander pijn doen aan de ogen. Het zij zo. Leve de verscheidenheid, zeg ik maar. Er is echter één modeverschijnsel waarover eenieder het wel eens is. Je kunt het ook nauwelijks een verschijnsel noemen, want je ziet het nauwelijks op straat. Ik doel hier op witte sokken voor mannen. Ieder die bij de tijd is weet: dat kan niet. Mannen behoren geen witte sokken te dragen. Ik moet eerlijk bekennen dat zo'n 20 jaar geleden een vrouwelijke collega mij er op moest wijzen, maar sindsdien draag ook ik geen witte sokken meer.

Witte sokkendag
Toch is het een intrigerende vraag waar dit taboe vandaan is gekomen. Aan de kleur kan het niet liggen. Mannen kunnen een grote verscheidenheid aan kleding in het wit dragen, pantalons, shirts, colberts, hoeden. Dat kan soms zelfs behoorlijk cool staan. Maar zodra het om sokken gaat, springen alle alarmsignalen op code rood. Wie witte sokken draagt, heeft minder kans op een goede baan of een lieve levenspartner. Witte sokken is een geheide reden voor afwijzing. Ik vraag me wel eens af of de Wet Gelijke Behandeling hier niet overtreden wordt. "Ja," zegt u, "maar witte sokken staan gewoon suf." Maar komt dat niet omdat ooit ergens een ideé fixe is ontstaan, waardoor wij witte sokken inderdaad als suf ervaren. Kijk in het museum eens op een 18e eeuws schilderij: alle mannen dragen witte sokken. Er is ook geen ander modeverschijnsel waar zo'n uitgesproken algemeen gedeelde mening over bestaat. Eigenlijk zouden we de proef op de som moeten nemen. We roepen, laat ons zeggen, 13 oktober tot witte sokkendag uit en alle mannen dragen die dag witte sokken. En dan kijken hoe suf dat staat.