In mijn jeugd was een zekere belangstelling voor de Indiase cultuur in de mode. Posters van hindoegoden sierden onze kamers en uit de speakers van onze grammofoons klonk van tijd tot tijd Indiase muziek. Meestal was dit muziek gespeeld door de sitarspeler Pandit Ravi Shankar (1920), wellicht de in het westen meest bekende vertolker van de Indiase klassieke muziek. Of hij ook de beste was, onttrekt zich aan mijn waarneming. Wellicht lopen er beteren rond in India en Bangla Desh die niet het geluk hadden bevriend te zijn met Yehudi Menuhin en George Harrisson. Maar dat hij virtuoos overweg kon op de sitar (een soort grote luit) blijkt wel uit bijgaand filmpje. Het was muziek die paste bij de hippietijd, vooral doordat je je helemaal kon laten meeslepen met het steeds snellere en opwindendere tempo en het typische geluid van de sitar. Wist u trouwens dat Ravi Shankar de vader is van Norah Jones?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten