Bestaat instinct nog?

Tijdens de biologielessen in mijn jeugd viel nog wel eens het woord instinct. Het hield het, als ik 't goed heb, raadselachtige verschijnsel in dat dieren, zonder dat iemand ze dat geleerd heeft, in bepaalde situaties adequaat reageren. Zo zal een jonge antilope die voor het eerst geconfronteerd wordt met een leeuw, zonder aanmoediging van buitenaf, het op een lopen zetten. Trekvogels besluiten spontaan naar het zuiden af te reizen in het najaar. Ergens heb ik mijn twijfels bij deze leer van het instinct. Het heeft mij iets te magisch. Daar komt nog iets bij. Neem kleine kinderen. Als de leer van het instinct juist is, zouden zij dol zijn op gezonde voedingsmiddelen als spruitjes, witlof en sla. Daarentegen zouden ze walgen van ongezonde producten als patat, snoep en hamburgers. Iedere ouder weet dat dit niet waar is. Die natuurlijke voor- en afkeuren gelden trouwens niet alleen voor kinderen, ook vooral veel mannen zijn er mee behept. Pleit dit gegeven niet tegen de leer van het instinct? Bestaat die leer van het instinct eigenlijk nog? Ik acht ook mogelijk dat ik het met dat spruitjesverhaal verkeerd zie. Wie daarover zijn of haar licht wil laten schijnen is welkom. Overigens: ik vind spruitjes, mits goed gekookt, lekker.

De kerstgedachte

In deze weken voorafgaande aan de kerst en tijdens de kerstdagen zelf word je geacht vervuld te zijn van een gedachte, om precies te zijn: de kerstgedachte. Wat die kerstgedachte precies behelst daar kom je nooit helemaal achter. Dat wordt als algemeen bekend beschouwd. Wat je er van oppikt is dat er iets in voorkomt van vrede en van naastenliefde. Twee zaken waar niemand echt bezwaar tegen kan hebben, hoewel ze beiden hun grenzen hebben. Het zijn ook zaken waarvan het handig zou zijn als daar de rest van het jaar ook weleens aan gedacht werd.

Voor mijzelf kan ik zeggen dat ik het wel lekker vind om meegenomen te worden in het kerstsentiment, maar dat ik toch niet extra vervuld raak van een gedachte die men enigszins kan aanduiden als kerstgedachte. Mijn gedachten volgen eigenlijk het stramien dat zij het gehele jaar volgen, soms reikend tot onmetelijke diepten, soms lichtjes dansend op de oppervlakte van het leven en waarvan ik regelmatig getuig op deze plaats. Ik wens de lezer van dit stukje fijne kerstdagen.

Waarom ik PostNL haat

Ik verwacht een postpakketje. Nu wil het geval dat deze ochtend een medewerker van PostNL bij mij aan de deur was met het verwachte pakketje. Echter, omdat ik er ook wel eens op uit wil, was ik op dat moment niet thuis. In mijn brievenbus lag een briefje van mijn bezorger Niels. Ik kan online naar postnl.nl/ontvangen gaan en daar een code intypen. Vervolgens zou ik daar de mogelijkheid krijgen aan te geven waar en wanneer het pakket bezorgd wordt.
Dus ik volg de instructies. En wat verwacht je dan? Een pagina waarop een aantal bezorgmomenten staan vermeld waaruit je als ontvanger kunt kiezen. Dat je die kunt aanvinken en het pakket wordt op dat moment bezorgd. Dat zou makkelijk en comfortabel zijn. Dat vond Postnl ook en dus gaat het niet zo. Als je de instructies volgt, kom je op een pagina waar je je moet aanmelden met e-mailadres en wachtwoord. Heb je nog geen wachtwoord? (zoals ik). Dan moet je je registreren met naam adresgegevens en zo. Maar ik wil helemaal niet registreren. Ik wil mijn pakketje. En dat is dus waarom, ik organisaties als postnl haat. Omdat ze je chanteren (als je je niet registreert krijg je je pakketje niet op een tijdstip dat jou gelegen komt) in plaats van klantvriendelijk, zonder problemen, je pakketje te bezorgen.

Jammer dat Adam Lanza dood is?

Vrijdag schoot een zekere Adam Lanza onder meer 20 kinderen dood. Na deze euvele daad sloeg hij de hand aan zich zelf. Deze uitkomst komt overeen met gelijke gebeurtenissen. De massamoordenaar komt te overlijden na zijn actie. Denk maar aan onze Tristan van der V. Meestal doodt hij uiteindelijk zichzelf en anders doen de politieagenten het wel voor hem. En het is ergens wel een terechte uitkomst, want wat zal een mens verder leven nadat-ie zijn moeder en 26 anderen heeft vermoord.
Toch heeft dit overlijden een jammere kant. Het beneemt ons namelijk de kans ooit te weten te komen wat er toch omgaat in het hoofd van iemand die bijna 30 mensen waaronder kleine kinderen gaat doodschieten. Niet dat we van die informatie blij zouden worden, maar het zou ons misschien iets leren over de werking van de meest duistere hoeken van het menselijk brein.

Het verliezende gedicht

Ook dit jaar nam ik weer deel aan een regionale schrijfwedstrijd. En ook dit keer heb ik niet gewonnen. Terecht? Oordeel zelf. Mijn inzending bestond onder andere uit dit gedicht:

Mijn naam stond fout gespeld,

Dus was ik officieel

Maar vaag aanwezig.

Terwijl in werkelijkheid

Mijn daarzijn onontkoombaar was,

Althans voor mij,

Want ik zag wat om mij was

En hoorde,

Voor zover mijn beperkt gehoor

Dat toeliet, de geluiden daar,

Geritsel en het sluiten van een la.

Aanwezigheid is nauwelijks meer

Dan nergens anders zijn.

Zodra je ergens

Ziet en hoort dan denk je

Dat je daar bent. Ook wanneer

Je niet wordt opgemerkt.

Brengt muziek de volkeren bij elkaar?

"Muziek brengt volkeren niet bij elkaar." Dat zegt Frans Brüggen in een interview dat de IKON zondag 9 december uitzendt. Dat klinkt wellicht als een schok, maar ga eens na: al sinds haar ontstaan maakt de mensheid muziek. Maar tot op heden is er van dit bij elkaar brengende effect weinig merkbaar.

Ik heb gewonnen!!

Ik heb gewonnen!!!
Gisteren ontving ik een brief van de Bankgiroloterij waarboven in vette groene letters stond:
Gefeliciteerd met uw prijs.
Een brief van de loterij die zo begint, dat ziet er veelbelovend uit. En dan is-ie ook nog ondertekend door Marianne Joosten. Zij is van de Afdeling Winnaars (zal geen erg grote afdeling zijn, vermoed ik). Wat bleek ik gewonnen te hebben? Niet die mooie hoofdprijs van € 500.000,- zoals ik heel even verwachtte. Wat ik won was een zogeheten gewonnen lot. Een extra kans bij de volgende trekking.

Dat lijkt al heel wat, maar wat is het precies? De kans dat je sowieso een significante prijs wint is uiterst miniem. De dosering Clenbuterol in het lichaam van Contador is flink groter. Dat is dus maar een heel heel heel klein kansje. Dat kansje wordt met zo'n gewonnen lot twee keer zo groot, maar blijft nog altijd ver beneden Contadors clenbuterolwaarde. Daar doet de mededeling van mevrouw Joosten dat de vorige trekking door zo'n gewonnen lot gewonnen was niks van af. Maakt de kans nog kleiner, want dat zoiets twee keer achter elkaar gebeurt...

Die gewonnen loten komen in de plaats van het zogeheten 'eigen geldje'. Bij het juiste eindcijfer kreeg je vroeger je inzet terug. Dat moest mevrouw Joosten allemaal uitbetalen. Zo,n gewonnen lot kost de bankgiroloterij niks (behalve die brieven dan). Dus dat bezuinigt mooi. Wat je eigenlijk krijgt is een dooie mus ter waarde van € 5,80.

Tijdreizen is onmogelijk

Tijdreizen is onmogelijk. Want er is niets waarheen men dan kan reizen. Verleden en toekomst zijn respectievelijk geweest of moeten nog komen. Anders zou de Slag bij Waterloo (18 juni 1815) eeuwigdurend losbranden en gestreden worden. En uw sterven (de enige zekere gebeurtenis in uw toekomst) zou ook eeuwig plaatsvinden. Dus terwijl u lustig leeft bent u al altijddurend aan het overlijden. En de gesneuvelde soldaat te Waterloo begint eeuwigdurend vol goede moed aan diezelfde slag, met altijd de zelfde uitkomst(dat begon al een eeuwigheid voor die slag in onze beleving plaatsvond). Dat is natuurlijk onacceptabel. Het leven is zo al tragisch genoeg zou ik zo zeggen.