Toen ik als kind mijn eerste horloge kreeg liepen deze apparaatjes op een mechaniekje van veertjes en tandradertjes. Ik leerde in die tijd dat je een horloge nooit op een stenen vensterbank moest leggen. Door de koude steen zou het mechaniekje iets krimpen wat ten koste zou gaan van de precisie van het horloge. Ik weet niet of dat waar is. Je bent geneigd dingen die je als kind gehoord hebt nog steeds voor waar te aanvaarden, terwijl je dingen die je nu hoort met de nodige twijfel tot je neemt.
In ieder geval lopen horloges tegenwoordig allang niet meer op dat mechaniekje van veertjes en tandradertjes (of zouden ze toch nog gemaakt worden) en is die theorie van de koude vensterbank allang niet meer actueel. Toch leg ik mijn horloge nog steeds niet op een stenen ondergrond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten